عروسیه، آخره شبه ، خیلی سر و صدا هست. میگن عروس رفته تو

 

اتاق لباسهاشو عوض کنه هر چی منتظر شدن برنگشته، در را هم قفل

 

کرده. داماد سروسیمه پشت در راه میره داره از نگرانی و ناراحتی

 

دیوونه می شه. مامان بابای دختره پشت در داد میزنند: مریم ، دخترم

 

، در را باز کن. مریم جان سالمی ؟؟؟ آخرش داماد طاقت نمیاره با هر

 

مصیبتی شده در رو می شکنه میرند تو. مریم ناز مامان بابا مثل یه 

 

عروسک زیبا کف اتاق خوابیده. لباس قشنگ عروسیش با خون یکی

 

شده ، ولی رو لباش لبخنده! همه مات و مبهوت دارند به این صحنه

 

نگاه می کنند. کنار دست مریم یه کاغذ هست، یه کاغذی که با خون

 

یکی شده. بابای مریم میره جلو هنوزم چیزی را که میبینه باور نمی

کنه، با دستایی لرزان کاغذ را بر میداره، بازش می کنه و می خونه :


سلام عزیزم. دارم برات نامه می نویسم. آخرین نامه ی زندگیمو. آخه

 

اینجا آخر خط زندگیمه. کاش منو تو لباس عروسی می دیدی. مگه نه

 

اینکه همیشه آرزوت همین بود؟! علی جان دارم میرم. دارم میرم که

 

بدونی تا آخرش رو حرفام ایستادم. می بینی علی بازم تونستم باهات 

حرف بزنم

.


دیدی بهت گفتم باز هم با هم حرف می زنیم. ولی کاش منم حرفای تو

 

را می شنیدم. دارم میرم چون قسم خوردم ، تو هم خوردی، یادته؟!

 

گفتم یا تو یا مرگ، تو هم گفتی ، یادته؟! علی تو اینجا ...

 

 

 

اگه میتونی جلوی اشکاتو بگیری برو ادامـه!

 

ادامـــه مطـــلـــب

تاريخ شنبه 2 دی 1391 سـاعت 13:48 نويسنده ❤mahsa✖8 Comment ✖

 

من درختت میمونم …



تو تبر هم که بشی و بخوای منو قطع کنی ، آخرش یا دستمال میشم

 

 

 

 واسه اشک چشمات



یا قلم و کاغذ میشم واسه دلتنگیات !


 

 

گاه اوج خنده ما گریه است / گاه اوج گریه ما خنده است

گریه دل را آبیاری میکند / خنده یعنی این که دلها زنده است

زندگی ترکیب شادی با غم است / دوست میدارم من این پیوند را

گرچه میگویند شادی بهتر است / دوست دارم گریه با لبخند را


 

 

 

 

نگذار؛ نه سیاهی.. نه سکوت ..

 

 

 

 

 

نه دیوار ...  نه سیم خاردار .. و نه حتّی من ..

 

 

 

 

لبخندت را از من بگیرد ..

 

 

 

 

 

 

بگذارشیرینی لبخندت تلخی گذشته را بیرنگ کند..

 

 

 

 

تاريخ جمعه 27 بهمن 1391 سـاعت 1:10 نويسنده ❤mahsa✖Comment ✖

 

 

دوباره آسمان این دل ابری شده . دوباره این چشمهای خسته بارانی شده . دوباره دلم گرفته

است و شعر دلتنگی

را برای این دل میخوانم. میخوانم و اشک میریزم ، آنقدر اشک میریزم تا این اشکها تبدیل به گریه

شوند. در گوشه ای

، تنهای تنها و خسته از این دنیا . دوباره این دل بهانه میگیرد و درد دلتنگی را در دلم بیشتر

میکند. خیلی دلم گرفته

است ، مثل همان لحظه ای که آسمان ابری می شود. خیلی دلم گرفته است ، مثل همان

لحظه ای که پرنده در

قفس اسیر است و با نگاه معصومانه خود به پرنده هایی که در آسمان آزادانه پرواز میکنند

چشم دوخته است.

 

 

 

ببار که چتری بر روی دلم نخواه

 گرفت

ببار که شاید اندکی از داغ این دل سوخته بکاهی

ببار که ویرانه دل من سقفی ندارد که از قطرات سردت

 

ایمن باشد

ببار که خانه دلم بسی تشنه و ملتهب است

ببار که شاید اندکی غبار غم را از دل تیره ام بزدایی

ببار و سیلی به پا کن و دل مسکین و گوشه نشین

 

مرا با خود ببر ...

 

ببار ای باران ...

 

ببار که از بارش تو من شادم

 

ببار که عطر تو را می طلبم

 

ببار که شاید پس از بارش تو به یادش رنگین کمانی در

 

دلم برپا شود

 

ببار و دل عاشق و تب دار مرا اندکی آرامش ببخش

 

ببار که دلم دلتنگ اوست

 

ببار که شاید در صدای دلنشین تو طنین صدای او را

 

بشنوم

 

ببار ای باران . . .

 

         

 

تاريخ چهار شنبه 2 اسفند 1391 سـاعت 16:12 نويسنده ❤mahsa✖Comment ✖

 

 

 

 

 

پسر:

 

ضعيفه دلمون برات تنگ شده بود گفتيم بيايم زيارتتون كنيم...

 

 

 

 

 

 

دختر:تو باز گفتي ضعيفه؟...

 

 

 

 

 

 

پسر:خب ...منزل...بگم چطوره؟....

 

 

 

 

 

 

دختر:واي....ازدست تو

 

 

 

 

 

 

پ:باشه ......ببخشيد ويكتوريا خوبه؟

 

 

 

 

 

 

د:اه اصلا باهات قهرم....

 

 

 

 

 

 

پ:باشه بابا تو عزيز مني خوب شد؟آشتي؟..

 

 

 

 

 

 

د:اشتي ....راستي گفتي دلت چي شده بود...؟

 

 

 

 

 

 

پ:دلم....؟اها يكم مي پيچيد!از ديشب تا حالا.....

 

 

 

 

 

 

د:واقعا كه....

از دستش ندین برین ادامه

 

 

 

 

 

 

 

 

ادامـــه مطـــلـــب

تاريخ دو شنبه 2 مرداد 1398 سـاعت 15:25 نويسنده ❤mahsa✖46 Comment ✖

 

 

 

 

 

 

 

 

  تا کجا میخواهی بروی ؟!

 

 

 

 

 

 

 

 

   

 

 

 

 

 

 

 

 

    اینهمه رفتنت چه فایده ای دارد ؟

 

 

 

 

 

 

 

   

 

 

 

 

 

 

 

 

    اصلآ ، ...

 

 

 

 

 

 

 

   

 

 

 

 

 

 

 

 

    به پشت سرت نگاه کن !

 

 

 

 

 

 

 

   

 

 

 

 

 

 

 

 

    این سایه ی تو نیست !

 

 

 

 

 

 

 

   

 

 

 

 

 

 

    منم که به دنبال تو راه افتاده ام !

 

 

 

 

 

 

   

 

 

 

 

 

 

 

 

    مثل بادکنکی به دست کودکی !

 

 

 

 

 

 

 

   

 

 

 

 

 

 

 

 

    هرجا میروی با یک نخ به تو وصلم !

 

 

 

 

 

 

 

   

 

 

 

 

 

 

 

 

    نخ را که قطع کنی ، ...

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

  میــــروم پیش خــــدا !!

 

 

 

تاريخ چهار شنبه 27 دی 1398 سـاعت 15:35 نويسنده ❤mahsa✖97 Comment ✖